Mijn eerste twee weken in Azië!

22 maart 2016 - Ho Chi Minh City, Vietnam

Lieve mensen, 
Wauw, inmiddels zit ik al weer bijna twee weken in Azië. En wat je allemaal wel niet kan doen en zien in zo'n korte tijd. Voor mijn gevoel ben ik hier al voor maanden. Alles begint zo te wennen en omdat je zoveel indrukken op doet lijkt het al veel langer dan 2 weken. 

Allereerst wil ik iedereen ontzettend bedanken voor de betrokkenheid. Lieve berichten die ik heb gekregen voor me vertrek maar ook nu ik hier zit. Dat doet me heel erg goed. Juist omdat je alleen op reis bent is het fijn om te weten dat er mensen aan je denken.

Mijn eerste dagen begon ik in Bangkok. You hate it or you love it kun je wel zeggen. Heel indrukwekkend en zo verschrikkelijk groot. Al snel kwam ik erachter dat alles op elkaar lijkt hier en je snel verdwaalt haha. Zelfs de local mensen verdwalen. Eerste dag rustig aan gedaan want ik was kapot van de reis. Avonds met 2 Deense en 1 Canadese jongen op pad geweest. Een bijzondere en gezellige eerste nacht gehad. We zijn naar een pingpong show geweest. Amsterdam heeft de wallen, Bangkok de pingpong shows. Voor mensen die nieuwsgierig zijn wat het is, Google het maar even zoals de meesten zeggen, je moet het een keer gezien hebben in je leven. Prima, check! Verder de eerste dagen in Bangkok mooie dingen gezien waaronder veel tempels. Mooiste was toch wel Wat Pho. Wat betekent tempel. Hier bevinden zich verschillende tempels en buddha's. Met als publiekstrekker de 150 meter lange liggende gouden Buddha. Het is ontzettend warm hier dus doe ook vooral rustig aan. 

Vorige week zondag heb ik de groep gemeet waar ik komende maand mee ga rondreizen. We zijn in totaal met z'n 14en. En later in de reis komen er nog een paar bij. De verdeling van de groep is als volgt: 4 Noorse, 4 Engelse, 3 Zwitsers, 1 Spaanse, 1 Mexicaanse en ik  Onze groepsleidster heet Markie. Dit is haar Europese naam. In Thailand heet ze Occhina. Ze heeft nogal moeite om mijn naam uit te spreken dus noemt ze me Elsa van de film Frozen. Mijn motto voor hier is dus let it go. Wel 1 die heel toepasselijk is voor mij

We zijn begonnen in Cambodja in de plaats Siem Reap. We hebben een school/restaurant bezocht in de buitenwijk van Siem Reap. Mensen hebben weinig spullen en leven in kleine hutjes met grote gezinnen. Er ligt veel troep op straat en ziet er erg armoedig uit. Zo'n andere wereld. Maar de mensen zien er gelukkig uit, zijn relaxt en zijn heel vriendelijk. De organisatie New Hope zorgt hier voor schoon drinkwater, school, werk en gezondheid. De volgende dag hebben we de Wat Angkor bezocht en de zonsopgang hier gezien. Helaas was het wat bewolkt maar super mooi om te zien. Verschillende mooie tempels bezocht. Die avond zijn we wat gaan drinken bij de Yolo bar. Yolo is daarnaast ons motto voor komende maand. En de groep noemen we ook wel sticky rice.

Daarna vertrokken naar de hoofdstad van Cambodja: Phnom Penh. We reizen vooral per bus nu. Het is lang maar goed te doen. De wegen in Cambodja zijn alleen erg hobbelig maar je went er snel aan. Het oversteken van een weg is alleen vaak wel een uitdaging haha. Er zijn zoveel scooters hier. In Nederland doen wij alles op de fiets, hier alleen maar scooters.Dingen die we onder andere gedaan hebben: killingfields en prison bezocht, skybar, grand palace, chillen bij het zwembad bij het hotel en rondgelopen door de stad. Killingfields was erg indrukwekkend. Hier hebben we 1 van de overlevenden ontmoet. Die heeft ons veel vertelt wat vrij emotioneel was. 

Naar Phnom Penh vertrokken we naar een klein plaatsje in het zuiden van Cambodja, sianoukville. Me eerste strand in Azië De zee helder blauw, palmbomen en cocktails op het strand. Echt een plaatje! Met een aantal van de groep hebben we een boottrip gedaan. We zijn wezen snorkelen en hadden een privé eiland waar we hebben gebarbecued en gechillt.  Echt een heerlijke dag gehad. Alleen super verbrand haha.

Inmiddels ben ik aangekomen in Vietnam. Hier is het een stuk moderner vergeleken met Cambodja. De wegen zijn een stuk beter en in stadjes zie je ook meer winkels met merken zoals Samsung, Nike en KFC. We hebben vannacht overnacht bij mensen thuis in een klein dorpje. Super mooie ervaring en best wel primitief. Er werd uitgebreid traditioneel Vietnamees eten voor ons gemaakt. Sliepen onder muskietennetjes, er was 1 douche en er waren veel insecten en beesten zoals ratten. Raar maar ook hier wen je aan. Het dorp is prachtig en hebben een prachtige zonsondergang gezien.

Momenteel ben ik in Ho Chi Minh. We zullen hier anderhalve dag blijven en dan met de nachttrein richting het midden van Vietnam. De stad is een stuk moderner en het verkeer is crazy hier. Om over te steken moet je rennen want de auto's, taxi's en scooters komen overal vandaan en ze hebben geen stoplicht voor voetgangers. Vanavond verlaat 1 van de meiden ons en krijgen we 3 nieuwe mensen in de groep. Ben benieuwd. 

Verder voel ik me goed nu. Moest in het begin alleen heel erg wennen aan het eten. Zoals sommigen weten ben ik niet zo'n avond eter en hou ik erg van brood, pasta en pizza. Dat is hier wel even anders. Het eten begint te wennen en het smaakt goed. Eet veel rijst en noodles. Probeer zoveel mogelijk eten hier uit. 

Tuurlijk zijn er momenten dat ik me even eenzaam voel. Het meeste mis ik dat ik de indrukken niet gelijk kan delen of even met iemand over de dingen thuis kan praten in het Nederlands. Soms is dat gewoon even fijner. Maar aan de andere kant is het een stuk beter voor m'n Engels haha. De groep is gezellig en we kunnen het goed met elkaar vinden dus dat is erg fijn. Leeftijd is tussen de 19-35 jaar. 

Alles is zo indrukwekkend hier. Het is echt een andere wereld. 1 die heel mooi, relaxt en bijzonder is maar ook 1 die je doet beseffen dat wij in Nederland vaak gehaast en druk zijn met school, werk en andere dingen. Toch mogen we ook dankbaar zijn met alle mogelijkheden en luxe die we hebben in Nederland. In ieder geval een wijze les voor mij: just let it go! 


Hier wat foto's om jullie een indruk te geven. Tot snel en liefs vanuit Ho chi Minh!   


 

Foto’s

1 Reactie

  1. Maurits Ypma:
    23 maart 2016
    Ils,

    leuk je reisverslag te lezen en de foto's te bekijken wat je allemaal ziet en meemaakt.
    Het is zeker een andere wereld. Het heeft iets mystieks.
    Geniet ervan en we zien de verdere verhalen wel.

    groet Maurits